Wykład wygłoszony 18 lutego 2018 we wrocławskiej świątyni Hare Kryszna.
Bhagawadgita 5.14:
na kartrtvam na karmani lokasya srjati prabhuh
na karma-phala-samyogam svabhavas tu pravartate
na – nigdy; kartrtvam – prawo własności; na – ani nie; karmani – czyny; lokasya – ludzi; srjati – stwarza; prabhuh – pan miasta-ciała; na – ani nie; karma-phala – skutkami czynów; samyogam – związek; svabhavah – siły natury materialnej; tu – ale; pravartate – działa.
Wcielona dusza, będąc panem miasta-ciała, nie spełnia żadnych czynów, nie wytwarza owoców działania ani też nie nakłania nikogo do działania. Sprawo tego wszystkiego są trzy siły natury materialnej.
ZNACZENIE: Żywa istota, jak to zostanie wytłumaczone w Rozdziale Siódmym, jest jedną z energii czy natur Najwyższego Pana i jest odmienna od – będącej innej natury – materii, nazywanej niższą naturą Pana. Tak czy inaczej, ta wyższa natura (żywa istota) od niepamiętnych czasów pozostaje w kontakcie z materią. Tymczasowe ciało, czyli materialne miejsce pobytu, które otrzymuje, jest przyczyną różnorodnych czynności i wynikających z nich następstw. Żyjąc w takim uwarunkowanym stanie, cierpi ona z powodu następstw czynności ciała, poprzez utożsamianie się z nim (z powodu niewiedzy). To niewiedza, pod wpływem której znajduje się ona od czasów niepamiętnych, jest przyczyną cierpień i udręk cielesnych. Ale jeśli tylko żywa istota osiągnie stan, w którym nie jest związana z czynami ciała, natychmiast uwalnia się również od następstw tych czynów. Tak długo jak przebywa ona w tym mieście-ciele, zdaje się być jego panem, ale w rzeczywistości nie jest ani jego właścicielem, ani kontrolerem jego czynów i następstw tych czynów. Znajduje się ona po prostu w środku materialnego oceanu, walcząc o egzystencję. Miotają nią fale oceanu, a ona nie ma nad nimi żadnej kontroli. Najlepszym rozwiązaniem jest wydostanie się z tych odmętów poprzez transcendentalną świadomość Kryszny. I tylko to może ocalić ją od wszelkiego niepokoju.
(A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada, Bhagavad-gita Taka Jaką Jest, rozdz. 5, tekst 14)
