Wykład wygłoszony 21.10.2018 we wrocławskiej świątyni. Na podstawie poniższego wersetu. U dołu pieśń o Panu Damodarze.
Bhagavad-gita 10.33
aksaranam a-karo ’smi dvandvah samasikasya ca
aham evaksayah kalo dhataham viśvato-mukhah
aksaranam – wśród liter, a-karah – pierwsza litera; asmi – Ja jestem; dvandvah – dwoisty; samasikasya – wyrazów złożonych; ca – i; aham – Ja jestem; eva – na pewno; aksayah – wieczny; kalah – czas; dhata – stworzyciel; aham – Ja jestem; viśvatah-mukhah – Brahma.
Wśród liter jestem literą A, a wśród wyrazów złożonych – słowem podwójnym. Ja również jestem niewyczerpanym czasem, a pomiędzy stwórcami – Brahmą.
ZNACZENIE: A-kara, pierwsza litera w alfabecie sanskryckim, jest początkiem literatury wedyjskiej. Ponieważ bez a-kara nie można nic wymówić, jest ona początkiem dźwięku. W sanskrycie jest również wiele słów złożonych, z których słowo podwójne, jak rama-krsna, nazywane jestdvandva. Na przykład rama i krsna mają tę samą formę, i dlatego złożenie tych dwóch wyrazów nazywane jest słowem podwójnym.
Pomiędzy wszystkimi zabójcami, ostatecznym jest czas, gdyż zabija on wszystko. Czas jest reprezentantem Kryszny, ponieważ w odpowiednim czasie wszystko zostanie unicestwione w wielkim ogniu.
Pomiędzy żywymi istotami, które są stwórcami, głównym jest czterogłowy Brahma. Dlatego reprezentuje on Najwyższego Pana, Krysznę.
Tekst Damodaraśtaki
skomponowany przez Satjawratę Muniego – znaleziony w Padma Puranie.
1.Namam iśwaram sat czit anada rupam
Lasat kundalam gokule bradżamanam
Jasioda bijolukalad davamanam
Paramrisztam atjanto drutja gopja
Składam pokłony Najwyższemu Panu, którego forma jest uosobieniem wiecznej egzystencji, wiedzy i szczęścia. Jego kolczyki w kształcie rekinów migoczą, a blask Jego ciała rozświetla Gokulę. Pan ucieka szybko przed matką Jasiodą, która przyłapała go na tłuczeniu glinianych garnków z jogurtem i kradzieży masła zawieszonego pod sufitem. Temu Najwyższemu Panu składam moje pokorne pokłony.
- Rudantam muhur netra jugmam mridżantam
Karambodża jugmena satanka netram
Muhu śvasa kampa trirekhanka kanta
Sthita greiwam damodaram bhakti badham
Widząc w ręce swojej matki kij do ubijania masła Pan płacze i raz za razem przeciera oczy swoimi lotosowymi rączkami. Jego oczy przepełnione są strachem, a naszyjnik z pereł dookoła jego szyi, oznaczonej trzema liniami, trzęsie się z powodu niespokojnego oddechu. Temu Najwyższemu panu Śri Damodarze, którego brzuszek związany jest nie sznurem, lecz czystą miłością matki, ofiarowuję moje pokorne pokłony.
- Itidrik sva lilabhir ananda kunde
Sva goszam nimadżantam akhjapajantam
Tadijeszita gjeszu bhaktair dżitatwam
Punah prematas tam śatavriti vande
Dzięki Jego dziecięcym rozrywkom mieszkańcy Gokuli toną w oceanie radości. Tym wielbicielom, którzy pochłonięci są wiedzą o Jego najwyższym majestacie i bogactwie objawia, że można Go zdobyć jedynie dzięki czystej intymnej miłości, pozbawionej wszelkich oznak szacunku i poważania. Z wielką miłością ofiarowuję Panu Śri Damodarze setki pokłonów.
- Varam dewa mokszam na mokszawadim wa
Na czanjam vrineham vareszad apiha
Idam te vapur natha gopala balam
Sada me manjas awirasztam kim anjai
O Panie, chociaż jesteś w stanie obdarzyć wszelkimi rodzajami błogosławieństw, nie modlę się do Ciebie o bezosobowe wyzwolenie ani o najwyższe wyzwolenie, którym jest życie na planetach Vaikuntha, ani o żadne korzyści osiągane dzięki dzięwięciu procesom bhakti. O Panie, po prostu pragnę, by Twoja forma Bala Gopala z Wryndawan była zawsze obecna w moim sercu, bo jaki jest pożytek z innych błogosławieństw?
- Idam te mukhambhodżam antjanta nilair
Writam kuntalai snigdha raktaiś cza gopja
Muhusz czumbitam bimba raktadharam me
Manjas awirasztam alam laksza labhai
O Panie, Twoją lotosową twarzyczkę otoczona miękkimi czarnymi lokami o niebieskawym połysku wciąż całuje matka Jasioda. Twoje usta są czerwone jak owoc bimba. Niech ten piękny obraz Twojej lotosowej twarzy będzie zawsze obecny w moim sercu. Setki tysięcy innych błogosławieństw nie mają dla mnie żadnej wartości.
- Namo dewa damodarananta wiszno
Prasida prabho dukha dżalabdhi magnam
Kripa driszti wrisztjati dinam batanu
Grahinesza mam agjam edjakszi driszja
O Najwyższy panie, ofiarowuję Ci moje pokłony. O Damodaro! O Ananto! O Panie Wisznu! O Mistrzu! O mój Panie! Bądź ze mnie zadowolony! Obdarz mnie Swoim litościwym spojrzeniem i wyzwól tego nieszczęsnego głupca pogrążonego w oceanie materialnych nieszczęść. Proszę ukaż się moim oczom!
- Kuweratmadżou baddha murtjeiwa jadwat
Twaja moczitou bhakti bhadżou kritou cza
Tatha prema bhaktim swakam me prajaczha
Na moksze graho me sti damodareha
O Panie Damodaro! Tak, jak mając postać dziecka przywiązanego sznurem do drewnianej maselnicy wyzwoliłeś dwóch synów Kuwery: Nalakuwerę i Manigriwę i uczyniłeś z nich wielkich wielbicieli, w ten sam sposób obdarz mnie proszę Swoją prema – bhakti. Tęsknię za nią i nie pragnę żadnego wyzwolenia.
- Namas te stu damne spurad dipti damne
Twadijodarajatha wiszwasja damne
Namo radhikajai twadija prijajai
Namo nanta lilaja dewaja tubjam
O Panie Damodaro, najpierw składam pokłony lśniącemu niezwykłym blaskiem sznurowi, który obwiązuje Twój brzuszek. Następnie składam pokłony Twemu brzuszkowi, który jest siedzibą całego wszechświata. Pokornie kłaniam się przed Twoją najbardziej ukochaną Śrimati Radharani oraz ofiarowuję wszystkie pokłony Tobie, Najwyższy Panie, który manifestujesz Swoje rozrywki.
