Wykład JŚ Trivikrama Swami wygłoszony ze Śrimad Bhagavatam 4.21.7. 16 czerwca 2017 roku.
ŚB 4.21.7
sa evam adiny anavadya-cestitah
karmani bhuyamsi mahan mahattamah
kurvan śaśasavani-mandalam yaśah
sphitam nidhayaruruhe param padam
sah – król Prithu; evam – w ten sposób; adini – od samego początku; anavadya – wspaniałomyślny; cestitah – wykonując różne prace; karmani – działanie; bhuyamsi – wielokrotnie; mahan – wielki; mahat-tamah – większy od największego; kurvan – wykonując; śaśasa – władał; avani-mandalam – powierzchnia Ziemi; yaśah – sława; sphitam – rozpowszechniona; nidhaya – osiągając; aruruhe – został wzniesiony; param padam – do lotosowych stóp Najwyższego Pana.
Król Prithu był większy od największej duszy i dlatego wszyscy oddawali mu cześć. Rządząc światem dokonał wiele chwalebnych czynów i zawsze był wspaniałomyślny. Osiągnąwszy taki sukces i sławę na cały wszechświat, zdobył w końcu lotosowe stopy Najwyższego Osobowego Boga.
ZNACZENIE: Odpowiedzialny król czy przywódca organu wykonawczego ma wiele odpowiedzialnych obowiązków, związanych ze sprawowaniem władzy nad obywatelami. Najważniejszym obowiązkiem władcy czy rządu jest pełnienie różnorodnych ofiar zalecanych przez literaturę wedyjską. Innym obowiązkiem króla jest dopilnowanie, by każdy z obywateli spełniał obowiązki przypisane jego określonej społeczności. Król musi zadbać, żeby każdy doskonale pełnił obowiązki przypisane dla varn i aśramów, czyli podziałów społeczeństwa. Poza tym, jak widzimy na przykładzie Maharajy Prithu, król musi zapewnić optymalną produkcję zbóż na Ziemi.
Istnieją różnego rodzaju wielkie osobistości – są wielkie osobistości stopnia równego, wyższego i najwyższego – ale król Prithu przewyższał je wszystkie. Dlatego został tu opisany jako mahat-tamah, większy od największego. Maharaja Prithu był ksatriyą i w doskonały sposób wykonywał swoje obowiązki ksatriyi. Podobnie, bramin, vaiśya i śudra może doskonale pełnić swoje obowiązki i w ten sposób, pod koniec życia wznieść się do transcendentalnego świata, zwanego param padam. Param padam, czyli planety Vaikunthy, można osiągnąć jedynie poprzez służbę oddania. Sfera bezosobowego Brahmana jest również nazywana param padam, ale jeśli nie jest się przywiązanym do Osoby Boga, wówczas ponowny upadek z impersonalnej pozycji param padam do tego materialnego świata jest rzeczą nieuchronną. Dlatego jest powiedziane: aruhya krcchrena param padam tatah – impersonaliści podejmują wytężone wysiłki, by osiągnąć param padam, czyli impersonalne brahmajyoti, ale niestety, nie mając związku z Najwyższym Osobowym Bogiem, ponownie schodzą do świata materialnego. Jeśli ktoś lata w przestrzeni kosmicznej, może wznieść się bardzo wysoko, ale jeśli nie wyląduje na jakiejś planecie, musi z powrotem zejść na Ziemię. Podobnie, ponieważ impersonaliści, którzy osiągają param padam bezosobowego brahmajyoti, nie wchodzą na planety Vaikunthy, to powracają ponownie do tego materialnego świata i otrzymują schronienie na jednej z materialnych planet. Chociaż mogą osiągnąć Brahmalokę, czyli Satyalokę, to wszystkie takie planety usytuowane są w świecie materialnym.