
Wykład z Bhagavad-gity rozdział 8 tekst 5 wygłoszony przez Viśvarupa dasa z Indii w czasie spotkania niedzielnego 2 lipca 2017 roku. Prelegent używa w swojej prezentacji dużo analogii i historii.
Bhagavad-gita 8.5
anta-kale ca mam eva smaran muktva kalevaram
yah prayati sa mad-bhavam yati nasty atra samśayah
anta-kale – pod koniec życia; ca – również; mam – Mnie; eva – z pewnością; smaran – pamiętając; muktva – opuszczając; kalevaram – ciało; yah – ten, kto; prayati – idzie; sah – ten; mat-bhavam – Moją naturę; yati – osiąga; na – nie; asti – jest; atra – tutaj; samśayah – wątpliwości.
Ktokolwiek zaś w chwili śmierci, opuszczając ciało, pamięta Mnie jedynie, ten natychmiast osiąga Moją naturę. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości.
ZNACZENIE: Werset ten podkreśla wagę świadomości Kryszny. Każdy, kto opuszcza swoje ciało będąc świadomym Kryszny, od razu przenoszony jest do transcendentalnej natury Najwyższego Pana. Najwyższy Pan jest najczystszym z najczystszych. Zatem ten, kto jest bezustannie świadomy Kryszny, również jest najczystszym z najczystszych. Ważne jest tutaj słowo smaran (’pamiętanie’). Pamiętanie o Krysznie nie jest możliwe dla duszy nieczystej, która nie praktykowała świadomości Kryszny w służbie oddania. Zatem należy praktykować świadomość Kryszny od początku życia. Dla tego, kto pragnie osiągnąć sukces pod koniec życia, zasadniczym jest proces pamiętania Kryszny. Dlatego – idąc w ślady Pana Caitanyi – należy bezustannie intonować maha-mantrę – Hare Kryszna, Hare Kryszna, Kryszna Kryszna, Hare Hare; Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare, będąc przy tym tak tolerancyjnym jak drzewo (taror iva sahisnuna). Osoba intonująca Hare Kryszna może napotkać na jakieś przeszkody. Niemniej jednak, tolerując wszelkie przeciwności, należy wytrwale intonować Hare Kryszna, Hare Kryszna, Kryszna Kryszna, Hare Hare; Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare, tak aby pod koniec życia osiągnąć pełną korzyść ze świadomości Kryszny.